Fascination About ปรปักษ์จำนน
Fascination About ปรปักษ์จำนน
Blog Article
บทบาทพระเอก ได้นักแสดงมากฝีมืออย่าง “หลิวอวี่หนิง” มารับบท เว่ยเซ่า ถือว่าตรงตัวละคร ทีมงานคัดเลือกได้ดีสุด เขาสามารถถ่ายทอดตำนานความโหด เย็นชา ซาดิสต์ได้แบบไม่ติดขัด เป็นท่านโหวที่โหดกับทุกคนแต่อ่อนโยนกับภรรยา บอกเลยว่าดุดันได้แบบน่ารักมาก >
กดดัน น่��รำคาญ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา
ชอบในความเตรียมตัวอย่างดีของนางเอกในการรับมือกับพระเอก และความมักน้อยต่างๆ นาๆ ในการใช้ชีวิต
สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด
แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย
แต่ถึงบทที่นางจะต้องยอมโอนอ่อน นางก็รู้ความเหมาะความควรมาก คือเป็นคนรู้จังหวะจะโคนในชีวิตที่แท้
กับชีวิตอีกด้าน ที่เว่ยเซ่าได้เจอนางเอก ร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรค มีท่านย่าที่คอยให้ข้อคิด พลังที่แท้จริงมาจากความรักของคนรอบตัว the original source ไม่ใช่มาจากความแค้น
บอกตรงๆสะใจมากที่นางเจอแบบนั้นในชาติที่แล้ว สมควรโดน ทำไว้เยอะ)
หลิวตวนตวน รับบท เว่ยเหยี่ยน หนึ่งตัวละครสำคัญ
สรุปอ่านต่อจ้า เอาใจช่วยนางเอกให้เอาตัวรอดไปให้ได้
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ที่ปรึกษาคนสำคัญของเว่ยเซ่า กงซุนหยาง
ที่ว่าทำใจเก่งหมายถึงในเรื่องนอกจากแม่สามีประสาทแดกยังมีสามีซึ่งก็คือพระเอกที่ถือตัวเองเป็นใหญ่ เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียมโบราณ แต่หลายอย่างของพฤติกรรมพระเอกถ้าเป็นเราคงอยากกระโดดถีบขาคู่แล้วเอามีดเสียบท้องให้จบ ๆ (เช่นการดื่มน้ำยังต้องให้เมียไปเอาให้ กินข้าวก็กินก่อนให้เมียปรนนิบัต�� )
เรื่องรักๆ ของ หลินอีเฉินกับเฟิ๋งซ่าวเฟิง